Mitsey Smeekens
door Lorenzo de Bruin.
(Rotterdam, 21 juli 1967). Lorenzo de Bruin kon eerder tekenen dan lopen. Hij kreeg het vak thuis met de paplepel ingegoten. Zijn vader was de Rotterdamse kunstschilder en reclametekenaar Kok de Bruin. www.lorenzodebruin.com/
Mitsey ‘Mitzy’ Smeekens (ROTTERDAM, 4 OKTOBER 1920 – ROTTERDAM, 5 OKTOBER 2008)
De als Mirza Wilhelmina Snijders geboren Mitsey Smeekens leerde in haar jeugd zingen van langspeelplaten en werkte als 17-jarige ouvreuse in het Arena Theater aan de Kruiskade, dat beschikte over een groot orkest en een microfooninstallatie. Tijdens het schoonmaken van de orkestbak zong zij stiekem met pianobegeleiding van één van haar collega’s het bekende chanson J’attendrai en werd ontdekt. In 1939 won zij een door Dirk Reese en Theo Moens georganiseerde croonwedstrijd in de Dancing Pschorr met A-Tisket A-Tasket, een kinderliedje dat in de versie van Ella Fitzgerald in 1938 een wereldhit was. Het orkest The Radio Stars van trompettist Eddy Meenk begeleidde Mirza.
Dankzij haar succes in de croonwedstrijd kreeg zij het aanbod in het orkest van de pianist Martin Roman te zingen. In het orkest Martin Roman speelde Gerard Smeekens trompet. Met hem trad zij, drie maanden vóór de Duitse inval, in het huwelijk. Mitsey verhuisde in 1941 van Hillegersberg naar Amsterdam en werkte, na de arrestatie van de joodse Martin Roman, met o.a. Kid Dynamite en Lex van Spall.
Zij zong tijdens de Tweede Wereldoorlog, wegens het verbod op Engelse teksten, in het Frans, Spaans, Italiaans en Nederlands en weigerde lid te worden van de Kultuurkamer. Na de bevrijding werkte Mitsey anderhalf jaar bij het orkest van de voormalige drummer Bill Stanford (Willy Siehl) in de Canadian Officers Park Club in Amsterdam. Bezetting: Freddy Bergveldt, Gerard Smeekens, Jan Ravenzwaay (trompet), Tony Wijnman (trombone), Joop Olof, Willem van Iersen (altsax), Cor van Luyen (tenorsax), Erno Stan (piano), Cor de Loor (contabas) en Bill Petrucco (slagwerk).
Mitsey was met haar Radio-quartet en het orkest van Arnold Brinkman eind jaren veertig regelmatig te beluisteren op de AVRO- en KRO radio. Mitsey keerde in 1953 terug naar Rotterdam waar zij trouwde met de pianist Herman Houtman, die sinds 1948 haar vaste begeleider was. Zij trad frequent op in El Amra, Scotch Inn en Plaza en begon omstreeks 1958 haar eigen Perdido Trio met de contrabassist Will Nieland, Joop Korselius (slagwerk, vibrafoon) en Herman Houtman (piano). Mitsey en Herman openden op 3 mei 1962 het café De Doofpot aan de Nieuwe Binnenweg, dat zij na een jarenlange succesvolle exploitatie in 1978 verkochten. Mitsey bleef ook na het overlijden van haar man actief in de muziek. Het laatste nummer dat zij zong was Georgia on my Mind tijdens haar 88ste verjaardagsfeest. Een dag later overleed zij.